Reviews :

Sam: omgaan met boosheid

Ouders van Sam: Wij merkte dat Sam het soms lastig vond om om te gaan met zijn emoties. Als hij boos werd, werd hij soms zo boos dat hij woedend werd. Dit gebeurde voornamelijk op school, waar we erg weinig zicht op hadden. Sam zit in groep 8. Toen zijn wij gaan zoeken naar iets wat Sam zou helpen om beter om te gaan met zijn emoties. Sam is een hele lieve, sociale jongen die liever niet stil zit. Dus zitten bij een psycholoog en praten was geen optie. Toen vertelde Mark over wat hij deed samen net Harley. Dit leek ons een goede keus, want Sam is dol op honden. Intakegesprek gehad en na de eerste ontmoeting met Sam en Harley/Mark wisten we dat het goed zat. De dag na de ontmoeting vroeg Sam; Wanneer komen Harley en Mark weer? Dit duurt nog 2,5 week. "Ah....duurt dat nog zolang!". Dus dat zat wel goed. We zijn nu een aantal maanden bezig. 1 keer per 2 weken en we zien de verandering in Sam. Hij maakt nu betere keuzes in conflictsituaties. Ook vind Sam het nog steeds erg leuk als Harley en Mark komen.

Sam: Ik vind het heel erg leuk als Harley en Mark komen. Harley is superlief en luisterd heel goed. Ik heb geleerd dat in plaats van boos worden ik soms beter weg kan lopen, of iets of iemand kan negeren.

Rogier: rouwverwerking

Rogier vindt het heel leuk met Harley. Rogier en ik ( zijn moeder) zijn erg tevreden en enthousiast over de werkwijze van Mark.

Hij kan erg goed met honden en kinderen overweg. Zeer professioneel en vol empathie. Mark is heel geduldig. Dat is mooi om te zien, maar ook erg belangrijk. Rogier is altijd erg blij als hij met Mark en Harley in het bos is geweest.

Doordat Rogier veel heeft meegemaakt, verliezen in korte tijd, en hij moeilijk over zijn gevoelens en verdriet wil praten, lukt het Mark toch om bij zijn gevoel te komen. Dat vindt ik bijzonder.

MIJN VRIEND HARLEY  : Angst voor onvoorspelbaarheid bij honden                                            

Een aantal maanden voor de 1 e corona uitbraak is Lynn-xi begonnen met honden therapie van Mark samen met zijn zwarte labrador Harley. De reden van deze honden therapie is dat Lynn-xi vertrouwen in honden krijgt en daarbij in onze eigen zwarte labrador Pebbles. Bij Lynn-xi speelt dat zij bang is voor onverwachtse geluiden, je weet namelijk niet wanneer een hond gaat blaffen, wanneer zij hier van schrikt wordt zij boos. Eigenlijk beschermd zij zichzelf en de hond door dan er voor te kiezen om niet tegelijk met de hond thuis te zijn want ze is bang dat ze in haar boosheid de hond pijn doet. Lynn-xi is niet bang van honden maar puur van de onvoorspelbaarheid dat een hond kan blaffen en je niet weet wanneer dat is. Het doel is dat Lynn-xi thuis kan zijn zonder dat de hond naar de oppas moet, een mooi doel en we hopen dat zo goed mogelijk te bereiken. Dit zal in kleine stapjes moeten en met heel veel geduld en geen “moeten”

 De 1 e keer therapie  bleef Mark met Harley in de tuin en Lynn-xi zat binnen maar had evengoed haar vingers in haar oren. Er werd een parcours uitgezet wat het voor Lynn-xi leuk maakte om naar te kijken. Ze genoot hier ook zichtbaar van. De keer er na heeft Mark dit herhaald en is Lynn-xi ook even naar buiten gegaan om Harley te aaien, ze was zo trots op zichzelf.

De 3 e keer begon de therapie in de tuin en is Mark met Harley ook even binnen geweest. Heel spannend voor haar maar het ging allemaal goed dus een succes ervaring. Lynn-xi spaart honden riemen en ging deze dan ook halen om er 1 bij Harley om te doen, daarna liep ze een rondje om de tafel met de hond. De keren erna kon Mark gewoon binnen de therapie doen die bestond uit wennen aan elkaar, vertrouwen krijgen en samen leuke dingen doen. Lynn-xi kreeg zoveel vertrouwen in Harley dat zij ook niet meer haar vingers in haar oren deed. 

Helaas kon op gegeven moment de therapie niet door gaan door dat we in corona tijd belande. Lynn-xi miste Harley enorm. Tijdens corona tijd is Mark nog langs geweest met Harley in de tuin en Lynn-xi binnen omdat Lynn-xi jarig was. Wat werd ze hier blij van.

Het duurde lang voordat de therapie weer kon starten maar uiteindelijk was het zover. Het werd buiten of in de gymzaal voort gezet en Lynn-xi ging dan wandelen met Mark en Harley of spelletjes doen, ook gebruikt Mark het “hondentaal” boek.

Het ging zo goed dat er besloten werd dat het tijd was om Pebbles er bij te halen. We hebben eerst Harley en Pebbles kennis laten maken met elkaar voordat Lynn-xi erbij kwam.    

Ze vond dit heel erg spannend maar ze kwam wel naar buiten en we gingen aan de wandel. Mark met Harley, ik met Pebbles. Lynn-xi liep met ons mee en met haar oren dicht. Na verloop van tijd hield Lynn-xi Harley vast en op het eind van de wandeling had zij 2 honden aan de riem, wat een overwinnen.

In de tijd die volgde zijn we thuis hard aan het werk gegaan. Wanneer Lynn-xi thuis kwam was Pebbles nog even thuis zodat ze elkaar even hallo konden zeggen.   

Daarna ging Pebbles naar de oppas en was Lynn-xi blij dat ze Pebbles even had gezien. Dit deden we ook voordat zij weer wegging, we haalde Pebbles dan even eerder op zodat Lynn-xi Pebbles nog even zag. Dit is meerdere keren herhaald en steeds iets langer. 

Dit ging zo goed dat we op een gegeven moment Lynn-xi vertelde dat ze nog een nachtje langer thuis mocht blijven maar dat Pebbles ook thuis kwam. Dit vond ze heel moeilijk maar heeft het wel gedaan, echt super goed en wat een overwinning!

Omdat het zo goed ging werd langzaam de therapie afgebouwd en Lynn-x werd daar van op de hoogte gebracht, ze vind dit enorm jammer en hoopt dat ze Harley nog wel af en toe blijft zien. Een van de laatste keren  had Mark nog een zwarte labrador mee genaamd Link. Ook daar wandelde Lynn-xi zonder problemen mee. Wat een positieve ervaring.  

Wanneer Lynn-xi thuis komt is Pebbles vaak ook nog even thuis of bij het ophalen dat ze elkaar zien. Lynn-xi blijft aangeven dat ze het heel erg spannend vind om Pebbles te zien maar ook heel blij is dat ze Pebbles heeft gezien. Het blijft heel dubbel en ik blijf ook altijd  zeggen dat ik niet kan beloven dat Pebbles nooit zal blaffen maar dat ik begrijp dat ze hiervan schrikt maar dat het niet nodig is om boos te worden. Dit herhaal ik iedere keer wanneer ze elkaar gaan zien. 

Lynn-xi merkt nu wel dat Pebbles minder druk is tijdens de begroeting wanneer ze elkaar zien, ook dat vond ze spannend. Ik heb haar uitgelegd dat dat komt omdat het nu voor Pebbles “normaal” is dat jij er ook bent en er ook bij hoort. We gaan hier zeker verder mee, steeds rekening houden dat het in kleine stapjes moet, niet dwingend, met veel geduld en liefde. 

Het doel is niet helemaal behaald maar we zijn goed op weg en ik heb er alle vertrouwen in dat we een heel eind komen. 

Mark en Harley dank je wel voor jullie hulp en hopelijk zien we elkaar nog een keer, Lynn-xi zou dat heel fijn vinden.

                                                                  LIEVE GROETJES

                                                                [namens]  LYNN-XI XX

                                                                                               augustus2021                                    

Juli 2023 :

Jelle: woedeaanvallen en psycho-educatie ASS via Brain Blocks

Wij zijn bij Harloo Coaching gekomen, omdat Jelle veel last van woede-aanvallen had, enorm onzeker is en een erg laag zelfvertrouwen heeft.
Gelijk al na de eerste wandeling met Knoet, kwam hij opgetogen thuis. Hij is in redelijk korte tijd enorm gegroeid. Zijn woede aanvallen zijn bijna nihil. Door de Brain Blocks oefeningen begrijpt Jelle ons beter, en wij begrijpen Jelle beter. Ook op het gebied van zelfvertrouwen is hij door de wandelingen en de oefeningen gegroeid. Hij heeft geleerd dat hij zijn tijd mag nemen, dat hij mag zijn wie hij is. Het mooiste is dat hij de eindmusical van groep 8 zonder al te veel stress en spanning tot een fantastisch einde heeft gebracht en zo trots op het podium stond.

Van Jelle:
Ik had last van heel snel boos worden en bij de eerste wandeling met Mark en Knoet voelde ik dat hij mij kon helpen. Ik vertrouw jullie en voel me veilig. Door de wandelingen ben ik nu niet meer zo gauw boos.